Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο

Ένα τραγούδι από τα παλιά ...

Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
δυο καρδιές και έναν ήλιο στη μέση,
παίρνω φως απ’ τον ήλιο και φτιάχνω
την αγάπη και μου λες ... πως σ’ αρέσει.


Τα παιδιά τραγουδάνε στους δρόμους
κι η φωνή τους τον κόσμο αλλάζει
τα σκοτάδια σκορπάνε κι η μέρα
λουλουδίζει σαν ανθός ... στο περβάζι

Ένα σύννεφο είν’ η καρδιά μου
κι η ζωή μου γιορτή σε πλατεία
σ’ αγαπώ κι ο απέραντος κόσμος
πόσο μοιάζει με μικρή ... πολιτεία


Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος


Το απέραντο ιστο-δάσος

Διδάξτε στα παιδιά σας τι πρέπει να προσέχουν κατά την περιήγησή τους στο διαδίκτυο μέσα από ένα διαδικτυακό παραμύθι!

Σας προτείνω μια εφαρμογή η οποία αναφέρεται σε παιδιά 7-12 ετών και τα βοηθάει, με ευχάριστο και κατανοητό τρόπο, να διακρίνουν τους κινδύνους που κρύβει το διαδίκτυο και να γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν για να προφυλαχτούν. 


Το απέραντο δάσος διηγείται την ιστορία του εννιάχρονου Νικόλα που μαθαίνει πώς να χρησιμοποιεί τον υπολογιστή και το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Η ιστορία, μεταξύ άλλων, εξηγεί στους αναγνώστες τι είναι το Διαδίκτυο και τι μπορούν να κάνουν εκεί. Συγχρόνως, οι αναγνώστες μαθαίνουν ότι το Διαδίκτυο περιέχει και κακά πράγματα και ότι πρέπει να προστατεύονται από αυτά.

Πηγή: e-yliko

Άγιος Βασίλης από χάρτινο πιάτο

Έρχονται τα Χριστούγεννα ! Να μια καλή ευκαιρία για ακόμη μια όμορφη παιδική κατασκευή. Θα φτιάξουμε έναν Άγιο Βασίλη με βάση ένα χάρτινο πιάτο. Μπορείτε να τον κρεμάσετε σε μια πόρτα, να τον στηρίξετε πάνω σε ένα τραπέζι ή όπου αλλού θέλετε.

Για την κατασκευή θα χρειαστείτε μερικά απλά υλικά:

- Ένα χάρτινο πιάτο κατά προτίμηση λευκό. Αν δεν έχετε λευκό θα πρέπει τουλάχιστον η πίσω πλευρά του να είναι λευκή.

Άγιος Βασίλης για το Χριστουγεννιάτικο δέντρο

Ο στολισμός του Χριστουγεννιάτικου δέντρου δίνει πολύ χαρά στα παιδιά. Έψαξα, λοιπόν, και βρήκα ένα απλό χάρτινο στολίδι που μπορείτε να κάνετε με τα παιδιά σας. Θα φτιάξουμε έναν χάρτινο Άγιο Βασίλη.

Για την κατασκευή θα χρειαστείτε:
- Το κυλινδρικό χαρτόνι από ένα ρολό χαρτί τουαλέτας.
- Εκτυπωτή (εναλλακτικά μπορείτε να το ζωγραφίσετε και μόνοι σας)
- Μπογιές της αρεσκείας σας.
- Απλή κόλλα για χαρτί
- Ψαλίδι.

Το κοριτσάκι με τα σπίρτα


Τώρα που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά, σκέφτηκα να γράψω ένα σχετικό παραμύθι. Το κοριτσάκι με τα σπίρτα είναι ένα Χριστουγεννιάτικο παραμύθι από τον Δανό Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (Hans Christian Andersen). Γράφτηκε το 1845 και μιλάει για τα όνειρα και την ελπίδα ενός ετοιμοθάνατου κοριτσιού. Παραθέτω την αυθεντική ιστορία σε ελεύθερη μετάφραση από τα Αγγλικά.

Ήταν παραμονή Πρωτοχρονιάς και είχε αρχίσει να νυχτώνει. Έκανε πολύ κρύο και χιόνιζε ασταμάτητα. Ένα μικρό φτωχό κοριτσάκι περιπλανιόταν στους σκοτεινούς και άδειους δρόμους της πόλης. Δεν φορούσε τίποτα στο κεφάλι της και τα πόδια της ήταν ξυπόλυτα. Η αλήθεια είναι ότι όταν έφυγε από το σπίτι της φορούσε κάτι φθαρμένες παντόφλες από την μητέρα της, όμως της ήταν πολύ μεγάλες. Έτσι όταν δυο άμαξες πέρασαν με φόρα δίπλα της, έτρεξε για να τις αποφύγει και έχασε τις παντόφλες τις. Την μία παντόφλα ήταν αδύνατο να την βρει όσο και αν έψαξε. Την  δεύτερη παντόφλα την άρπαξε ένα αγόρι και άρχισε να τρέχει φωνάζοντας ότι θα την κάνει κούνια όταν θα έχει δικά του παιδιά. Έτσι το κοριτσάκι αναγκάστηκε να περπατάει ξυπόλητο και τα πόδια της είχαν μελανιάσει από το κρύο.

Βιβλία για παιδιά που φοβούνται το σκοτάδι

Αφορμή για αυτή την ανάρτηση ήταν η μαρτυρία της Παιδοψυχιάτρου Ιουλιέτας Λαούρη, η οποία μου θύμησε παραμύθι, με τίτλο: 
 
Ο Φώτης, τα φαντάσματα και το χρυσό σπαθί

"Κάθε βράδυ η ίδια ιστορία. Μόλις αρχίσει να νυχτώνει, ο Φώτης γίνεται ανήσυχος, ρωτά πότε θα πρέπει να κοιμηθεί, πότε θα μπει στο κρεβάτι. Πρέπει να ξαπλώσω μαζί του μέχρι να κοιμηθεί, κι όταν φύγω τότε σκεπάζεται μέχρι ψηλά πάνω, ιδρώνει, συχνά κλαίει στο κρεβάτι. Το ξέρω, φοβάται. Όμως τι; Και δεν είναι μόνο αυτό. Δεν ανεβαίνει τις σκάλες μόνος του, δεν μένει λεπτό σ' ένα δωμάτιο μόνος. Κι αυτός ο διάδρομος, πως τον τρομάζει!" Είναι τα πρώτα λόγια της μητέρας του εξάχρονου Φώτη. Είναι ένα αγόρι, που με κοιτά χαμογελώντας. Τα μαύρα του μάτια προδίδουν εξυπνάδα και περιέργεια. Μιλά για το σχολείο και τους φίλους του, δείχνοντας ότι τ' αγαπά, ότι του αρέσουν. Το πρόσωπο του και η συμπεριφορά του αλλάζουν όταν μου μιλά για τους βραδινούς του φόβους. Βλέπεις τότε ότι τα καθαρά του μάτια σκοτεινιάζουν, ότι η φωνή του δεν είναι σίγουρη και ζωντανή, κι ότι στριφογυρίζει στην καρέκλα του.

Χάρτινο γουρουνάκι

Μια όμορφη παιδική κατασκευή από χαρτί.

Όταν έγραψα για την χάρτινη βαρκούλα κάθισα και χάζεψα λίγο τα origami (για όσους δεν γνωρίζουν, είναι η τέχνη του διπλώματος του χαρτιού με τρόπο ώστε αυτό να παίρνει τη μορφή διαφόρων πραγμάτων). Υπάρχουν πραγματικά καταπληκτικές κατασκευές από χαρτί! Οι περισσότερες από αυτές είναι αρκετά πολύπλοκες. Βρήκα όμως και μια απλή κατασκευή που προσωπικά δεν την ήξερα, αλλά στο εξωτερικό θεωρείται κλασική. Αυτή είναι το χάρτινο γουρουνάκι.

Πριν ξεκινήσω την περιγραφή της κατασκευής θα πρέπει σας πω δύο κανόνες για τα σχήματα που ακολουθούν:

- όταν διπλώνουμε και ξεδιπλώνουμε το χαρτί τότε το ίχνος που αφήνει θα απεικονίζεται με συνεχόμενη γραμμή (είναι κάτι σαν σημάδι που θα μας βοηθήσει στο επόμενο δίπλωμα). 
- όταν  διπλώνουμε το χαρτί και το αφήνουμε διπλωμένο τότε το σημείο που πρέπει να "τσακίσει" απεικονίζεται με διεκεκομμένη γραμμή.